آلابا: از دقیقه یک باید نفس چلسی را بگیریم
تاریخ انتشار: ۲۲ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۱۰۱۷۰
به گزارش "ورزش سه"، رئال مادرید فردا در یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان میزبان چلسی است و هفته بعد در بازی برگشت باید در استمفوردبریج به میدان برود. فصل قبل رئال در همین مرحله چلسی را حذف کرد.
داوید آلابا در نشست خبری این بازی گفت: «تیم اعتماد به نفس بالایی دارد و هدف ما صعود به مرحله بعد است. فشارها در رئال به خصوص در لیگ قهرمانان بالاست ولی به آن عادت داریم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
پس از شکایت الکس بائنا، بازیکن ویارئال، از فده والورده، آلابا در این نشست از ستاره اروگوئه ای حمایت کرد: «فده حمایت همه ما را با خودش دارد. او الان کاملا روی بازی با چلسی متمرکز است و چیز بیشتری نمی توانم بگویم.»
آلابا در مورد پست مورد علاقه اش گفت: «من بازیکنی چند پسته هستم ولی در دفاع وسط راحت‌ترم. در هر صورت هر جا که مربی بخواهد بازی خواهم کرد. در دوران فوتبالم در پست های مختلفی بازی کرده ام و الان در دفاع وسط یا چپ بیشتر بازی می کنم.»
افت کیفی در فصل جاری: «متاسفانه در فصل جاری زیاد مصدوم شده ام و این روی کیفیت بازی من هم اثر منفی گذاشته است. سخت تمرین می کنم و اعتماد به نفس بالایی دارم.»
رئال مادرید بی‌خیال لالیگا شده؟ «ما همیشه دوست داریم قهرمان لالیگا شویم و باید در 10 بازی بعدی و تا زمانی که از لحاظ ریاضی شانس قهرمانی داریم، مبارزه کنیم. ما لالیگا را رها نکرده ایم.»
آلابا در مورد چلسی گفت: «از همان جلوی زمین باید چلسی را پرس کنیم. از دقیقه یک باید پرفشار، باانگیزه و جدی باشیم؛ چون چلسی تیم بزرگی است. نباید یک لحظه هم از بازی غافل شویم. شاید چلسی در فصل جاری نتوانسته مثل سابق کار کند ولی همچنان تیم بزرگی است و هرگز نباید تصور کرد بازی ساده ای پیش رو داریم.»
ترس چلسی و دیگر حریفان از رئال در برنابئو: «فکر نمی کنم فردا چلسی با ترس وارد زمین شود ولی باید کاری کنیم که خیلی زود تحت تاثیر کیفیت بازی و جو ورزشگاه قرار بگیرند. برنابئو ورزشگاه خاصی است و بازی برای حریفان در آن دشوار است. هواداران نیز در لیگ قهرمانان عالی از تیم حمایت می کنند.»
رای به مسی به عنوان بهترین بازیکن سال فیفا: «گفته بودم که من به تنهایی رای ندادم. به عنوان کاپیتان اتریش، رای من رای نهایی همه بازیکنان تیم ملی بود.»
آینده آنچلوتی: «عالی خواهد شد اگر او فصل بعد نیز با ما ادامه دهد. همه کارلو آنچلوتی و اعتبارش در دنیای فوتبال را می شناسیم.»
شانس بیشتر رئال برای صعود: «رئال همیشه شانس اول صعود است ولی باید در زمین این را اثبات کنیم.»
نبرد سیتی-بایرن مونیخ: «من طبعا هوادار بایرن در بازی امشب هستم. سال ها بازیکن بایرن بودم و این باشگاه نقش مهمی در فوتبال من داشته است. قطعا رقابت جذابی خواهد شد و ببینیم چه تیمی صعود خواهد کرد.»
منبع: ورزش 3
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.varzesh3.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ورزش 3» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۱۰۱۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حق با توخل بود: وقتی هیچکس فکرش را هم نمی‌کرد
به گزارش "ورزش سه"، سرمربی بایرن در نشست خبری قبل از بازی گفته بود نقطه قوت بزرگ رئال مادرید توانایی ضربه زدن به حریف زمانی است که هیچکس منتظرش نیست و حریف اصلا آمادگی پذیرش ضربه را ندارد: «اگر به گل های رئال نگاه کنید و 10 ثانیه به عقب برگردید، به نظر نمی رسد قرار است گلی به ثمر برسد.» و چه زود حرف توخل درست از آب در آمد!
در 24 دقیقه ابتدایی بازی رئال حتی به دروازه بایرن نزدیک هم نشده بود تا اینکه لامپ تونی کروس روشن شد. یک مالکیت توپ به ظاهر بی اهمیت با پاس ویرانگر اعجوبه آلمانی به گل تبدیل شد. او از مرکز زمین با انگار با خط‌کش و محاسبه دقیق توپ را برای وینیسیوس فرستاد و شماره هفت رئال موقعیت تک به تک را گل کرد: 0-1
همیشه این گلزن است که در مرکز توجهات قرار می گیرد و تماشای جشن گل ساده ترین کار است اما گاهی وقت ها ارزش پاس گل مهمتر از خود گل می شود،. گل اول رئال مادرید در آلیانز آرنا یک نمونه درست می تواند تلفی شود.
وینی گل زد اما همه هم تیمی هایش به دنبال تونی کروس رفتند. ستاره برزیلی گلش را مثل بلینگام جشن گرفت و سپس به سبک خاص خود از کروس تشکر کرد. پایان داستان یا اصل اساسی برای درک اینکه رئال مادرید چیست.
توخل نقشه ای را طراحی کرد که تا دقیقه 24 کاملاً درست از آب درآمد و مطمئناً هنگام تجزیه و تحلیل برنامه ای که بازیکنانش قرار بود به کار گیرند، به ذهن او خطور نمی کرد که رئال نتواند 10 متر نیز پیشروی کند.
آنچلوتی و تمام کادر مربیگری اش، از جمله میلیتائو در چند مورد، به 10 بازیکن درون زمین التماس کردند که از تله تیم باواریایی خارج شوند. توپ از دست دادن ها بی وقفه بود تا اینکه ستاره آلمانی یکی از آن پاس‌هایی را ارسال کرد که ورزشگاه‌ها را ساکت می‌کند. این بار آلیانز آرنا توانست آن را ببیند. 8 شوت از بایرن، سه شوت درون چارچوب ولی یکی از رئال مادرید و گل. رئال نیازی به هشت شوت برای گلزنی نداشت.
48 از 49 (98 درصد دقت در پاس ها)، دو پاس کلیدی، بردن چهار دوئل و مهمتر از همه، تزریق آرامشی که به تیم داد، نتیجه کار کروس تا زمانی بود که در میدان حضور داشت.
چیزی که تحلیلگران هر چقدر هم که فوتبال تماشا کنند نمی توانند آن را حساب کنند. همیشه فوتبالیست هایی هستند که با جریان مبارزه کنند. یکی از آنها تونی کروس است. اتفاقاً پاس گل آلمانی از فاصله 20 متری بود، اما مشکل نه فاصله دور بلکه در یافتن فضای خالی بود. به نظر می رسید که پاهای مدافعان بایرن شبکه ای دفاعی به اندازه کافی قوی تشکیل داده بودند که تونی جرات ارسال آن پاس را نداشته باشد ولی شاید آنها باید شماره هشت رئال را بهتر بشناسند زیرا سال ها او در کنار آنها بود.
اینجاست که فوتبال شماره 8 رئال مادرید خودش را نشان می دهد. زمانی که هم تیمی هایش بیشترین رنج را متحمل می شدند، تونی لباس کارش را پوشید. با همان پاس و سپس گل، تیم شروع به نفس کشیدن کرد.
در فوتبال بازیکنانی خوب و بد داریم ولی کسانی هم هستند که شکل بازی هم تیمی هایشان را بهتر می کنند. یکی از آنها قطعا تونی کروس است.
وینیسیوس پس از دریافت جایزه MVP مسابقه گفت: «ما با هم تمرینات زیادی انجام می دهیم. من تونی را به خوبی می شناسم و او نیز من را به خوبی می شناسد.»
تونی کروس با متواضع‌ترین فرم ممکن در مورد پاس خود حرف زد: «پاس خاصی نبود و اعتبارش را به وینیسیوس می دهم که گلزنی کرد و اجازه داد پاس من به چشم بیاید.»
و برای کروس بازی در آلیانز حس خاصی نداشت: «این هم مثل یک بازی بیرون خانه دیگر بود. مدت هاست که از جدایی من گذشته است.»
در دقیقه 76، تونی کروس از زمین بیرون رفت در حالی که پس از تعویض عصبانیت خود را نشان داد. او یک فوتبالیست خودخواه نیست، اما در بازی رئال مادرید مهره ای قوی و کلیدی است. تونی پس از دست دادن با آنچلوتی مستقیماً به سمت نیمکت رفت و از آنجا بود که عصبانیت او شروع شد. بانداژی را که حلقه اش را پنهان می کرد برداشت و از اشاره و نشان دادن خشم خود دست برنداشت. عصبانیت او به حدی بود که لوئیز لوپیس (مربی گلرها) مجبور شد با او صحبت کند تا او را آرام کند.
کروس و وینیسیوس شب را برای رئال نجات دادند و حالا یک 90 دقیقه دست نخورده دیگر در برنابئو را خواهیم داشت. دیداری که در آن بعید است کروس دقیقه 76 تعویض شود.
جاده کندوان یک طرفه شد